(បាត់ដំបង)៖ ដើម្បីប្រណាំងប្រជែងលើទីផ្សារឲ្យបានទៅតាមតម្រូវការ កសិករក្នុងខេត្តបាត់ដំបងបានបន្តការដាំដុះពូជទុរេនចំនួន ២ ប្រភេទ ដើម្បីបង្កើនប្រាក់ចំណូលក្នុងគ្រួសារ។ចាប់តាំងពីទសវត្សឆ្នាំ១៩៩០ ប្រជាកសិករនៅតាមបណ្តាស្រុកមួយចំនួននៃខេត្តបាត់ដំបងដាំទុរេនខ្មែរប្រភេទ “ឈុននី” ដែលគេចាត់ទុកថាជាពូជទុរេនរបស់បុរាណខ្មែរដែលបានដាំដំបូងគេនៅក្នុងខេត្តកំពត។ ក្រោយមកកសិករក៏ងាកចាប់ផ្តើមនាំពូជទុរេន ២ ប្រភេទទៀតពីប្រទសថៃក្នុងនោះមានពូជ “ម៉ាន់ថង” និងពូជ”ឃួងមុីលា” មកដាំដើម្បីតម្រូវតាមទីផ្សាររហូតដល់បច្ចុប្បន្ន។ នេះបើតាមការលើកឡើងពីមន្ត្រីនៃមន្ទីរកសិកម្មខេត្ត។ លោក នូ ប្រណិត មន្ត្រីកសិកម្មស្រុករតនមណ្ឌលបានឲ្យដឹងថា ទុរេនដែលប្រជាកសិករដាំក្នុងខេត្តបាត់ដំបងមាន ០៣ ប្រភេទក្នុងនោះមាន: ឈុននី ម៉ាន់ថង ឃួងមុីលា។ ប៉ុន្តែពូជ “ឈុននី” ត្រូវបានកសិករបានបោះបង់ស្ទើរទាំងស្រុងដែលបច្ចុប្បន្នមានតែដាំនៅតាមដីភូមិមួយចំនួនប៉ុណ្ណោះសម្រាប់គ្រួសារ។
បើតាមលោក នូ ប្រណិត មូលហេតុធ្វើឲ្យកសិករឈប់ដាំពូជទុរេន “ឈុននី” នេះ ដោយសារតែមិនសូវមានទីផ្សារ ហើយតម្លៃក៏ទាប ព្រោះពូជទុរេនប្រភេទ “ឈុននី” នេះមានផ្លែតូច ហើយក្លែបសាច់ក៏តិចមិនសូវមានរសជាតិ ធ្វើឲ្យអ្នកបរិភោគមិនចូលចិត្ត ហើយលើទីផ្សារក៏តូចចង្អៀតដែរ។ ទើបបច្ចុប្បន្នកសិករអ្នកដាំជ្រើសយកតែ ២ ប្រភេទ ប៉ុណ្ណោះ គឺ ម៉ាន់ថង និង ឃួងមុីលា ខណះ ២ ប្រភេទនេះមានទីផ្សារប្រដំប្រសងគ្នា ហើយរសជាតិក៏ប្រហាក់ប្រហែលគ្នាដែរ។ ខណៈពូជទុរេនម៉ាន់ថង និង ឃួងមុីលា កសិករកំពុងពង្រីកក្នុងការដាំ ខណះពូជទាំង ២ នេះមានក្លែបសាច់ក្រាស់ ផ្អែមមុត ក្រអូបឈ្ងុយ។ បច្ចុប្បន្ន ម៉ាន់ថង មានតម្លៃចន្លោះពី ១៧,០០០ ដល់ ២០០០០រៀល ក្នុង១គ.ក។ 
ចំណែក ពូជ ឃួងមុីលា មានតម្លៃទាបជាងត្រឹមតែ ៥០០ ទៅ ១០០០ រៀល ប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយគីឡូក្រាម។លោក អ៊ុំ ហឿន ដែលបានដាំដុះទុរេនលើផ្ទៃដីទំហំជាង ៥ ហិកតាស្ថិតក្នុងភូមិ កន្ទួត ស្រុកសំឡូតបានឲ្យដឹងថា លោកដាំទុរេនតែពូជម៉ាន់ថងប៉ុណ្ណោះ ហើយតាមរយះដំណាំមួយនោះបានធ្វើឲ្យជីវភាពគ្រួសារលោកបានល្អប្រសើរ។ មន្រ្តីទទួលបន្ទុកការិយាល័យស្ថិតិនៃមន្ទីរកសិកម្មខេត្តបាត់ដំបង លោក ហេង សិទ្ធ បានឲ្យដឹងថា កាលពីឆ្នាំ២០២២ ផ្ទៃដីកសិករដាំទុរេនទូទាំងខេត្តសរុបមានចំនួន ៦២០ ហិកតា ក្នុងនោះប្រមូលផលបាន ៤១៧ ហិកតា។ ដោយឡែកក្នុងឆ្នាំ ២០២៣ នេះមិនទាន់ដឹងផ្ទៃដីដាំដុះមានការកើនឡើង ឬក៏ថយចុះយ៉ាងណានោះទេ៕
